روری از موسیقی استفاده می کند تا “ذهنیت سمی” به خود بگیرد و صدای 100 پسر به آن ملحق شده است.

روری فیلیپس در سن 16 سالگی این دیدگاه چند صد ساله را به چالش می کشد که مرد قوی و ساکت مظهر مردانگی استرالیایی است.

آهنگ آمریکنایی و بلوز او، زیرا پسران، که او با همکاری دو دوست نوشت، چالش‌هایی را که مردان جوان در مورد احساساتشان صحبت می‌کنند، بررسی می‌کند.

او گفت: “من آن را دیده ام – احساسات مردم سرکوب می شود زیرا شما مرد هستید و قرار نیست در مورد این چیزها صحبت کنید، این کاری نیست که مردان انجام می دهند. چنین طرز فکر سمی.”

“این چیزی است که مردم در مدرسه می گویند – “اوه این ضعیف است، در مورد احساسات خود صحبت نکنید.”

این هفته، روری از خانه خود در توموت، در منطقه ایالت نیوساوت ولز، به سیدنی سفر کرده است تا فیلم Why Boys را با حدود 100 دانش آموز دیگر از سراسر ایالت ضبط کند.

او می گوید این یکی از بهترین هفته های زندگی اش بوده است.

دانش‌آموزان در برنامه آواز پسران شرکت می‌کنند، یک طرح رفاهی که از موسیقی برای تقویت ارتباطات اجتماعی استفاده می‌کند.

“اول، [it’s] استوارت دیویس، مدیر هنری این برنامه، گفت: درگیر کردن پسران در کاری در زمانی که ممکن است در معرض خطر جدا شدن از مدرسه بودند، اما همچنین به آنها فرصتی برای یافتن قبیله ای از پسران که ممکن است تمرکزشان فوتبال نباشد، ارائه دهد.

هر سال، او مشتاقانه منتظر تماشای شادی و اعتبار بخشیدن به تجربه پسرها در هنگام ایجاد دوستی های جدید است.

“گاهی اوقات بسیار احساسی است که ببینم در این سه روز چه اتفاقی می‌افتد. من بچه‌ها را دیده‌ام که خودشان به میدان می‌آیند و شما آن‌ها را می‌بینید که ناهار می‌خورند، به اطراف نگاه می‌کنند و تا روز سوم آنها بخشی از گروهی می‌شوند. آقای دیویس گفت که گیتار را احاطه کرده و آنها در حال تکان دادن هستند.

چالشی موسیقایی برای تابوهای اجتماعی

معمولاً پسرها روی آهنگ محبوبی مانند آهنگ Crowded House کار می کنند، اما امسال آهنگ اصلی روری انتخاب شد.

برنامه آواز پسران برای پرداختن به خودکشی طراحی نشده است، اما این کاتالیزور آهنگ روری بود.

تقدیم به دوستی که خودکشی کرد.

در این کلیپ، جفت‌های او در مقابل سوله مزرعه ایستاده‌اند و تابلوهایی با پیام‌هایی مانند “حرف زدن ضعیف نیست” در دست دارند. و اشعار به تقلاهایی می پردازد که پسرها و مردان جوان می توانند با صحبت کردن در مورد احساسشان آشکارا داشته باشند، با خطوطی مانند:

می توانم احساس کنم که به سطح می آید

باری نباش، من آن را پس می زنم

تصویر نقاشی شده برای دیدن جهان

اما آیا این همان چیزی است که من واقعاً می خواهم باشم؟

چون پسرا

ما به ندرت همه را بیان می کنیم

صبر کنید تا تصادف کنیم و سقوط کنیم

دارم روی شکستن دیوارهایم کار میکنم

روری گفت: “من مانند همه ما همسران خود را از دست داده ام.”

“این چیزی است که باید در مورد آن صحبت شود، و من فکر می کنم جامعه موافق است که باید در مورد آن صحبت شود، اما به نوعی هنوز هیچ کس این کار را نمی کند. این هنوز کمی تابو است.”

مشاهدات روری توسط داده ها پشتیبانی می شود.

تحقیقات Beyond Blue نشان می‌دهد که پسرها کمتر به دنبال کمک حرفه‌ای برای مسائل مربوط به سلامت روان هستند، به طوری که تنها 13 درصد از پسران در مقایسه با 31 درصد از دختران، به دنبال کمک حرفه‌ای هستند.

جدیدترین داده‌های اداره آمار استرالیا روند بلندمدتی را تأیید می‌کند که احتمال خودکشی مردان و پسران سه برابر بیشتر است و در سال ۲۰۲۱ ۲۳۵۸ مرد در مقایسه با ۷۸۶ زن جان خود را از دست دادند.

“اگر [the song] روری گفت، حتی به اندازه ای که باعث می شود یک نفر احساس بهتری داشته باشد یا حتی، خدای ناکرده، جان یک نفر را نجات دهد، نباید این کار را انجام دهد، اما اگر این کار را انجام دهد، این ماموریت انجام شده است.”

یک پایه خوب برای تبدیل شدن به مردان جوان خوب

پیشرفت در مطالعه سواد خواندن بین‌المللی (PIRLS) یکی از تست‌هایی است که نشان می‌دهد پسران از نظر تحصیلی نیز از دختران عقب‌تر هستند.

در دبیرستان پسرانه Epping Sydney که عملکرد بسیار بالاتری از میانگین ملی دارد، کارکنان ارشد عملکرد قوی خود را به سرمایه گذاری در رفاه نسبت می دهند.

جسیکا شادل، مدیر مدرسه گفت: “یادگیری و رفاه به طور ذاتی به هم مرتبط هستند.”

«تا زمانی که برنامه‌های رفاهی واقعاً قوی نداشته باشید، نمی‌توانید شیوه‌های یادگیری مؤثر در کلاس درس خود داشته باشید.

وقتی احساس می‌کنند برایشان ارزش قائل هستند، وقتی احساس می‌کنند امنیت دارند، وقتی احساس می‌کنند خوشحال هستند، از نظر آموزشی خوب عمل خواهند کرد.»

این مدرسه برنامه‌ای به نام پسران به مردان را اجرا می‌کند که تضمین می‌کند هر دانش‌آموز در سال‌های 7 تا 10 حداقل یک کلاس در هر دو هفته داشته باشد که در آن احساسات خود را به اشتراک بگذارد و ارتباط برقرار کند.

صدیق مارتین، معاون مدیر و مدیر سابق معلم رفاه، که 30 سال در این مدرسه تدریس کرده و هر دو پسرش را در آنجا فارغ التحصیل کرده است، گفت که پسرها “فقط به احساس تعلق نیاز دارند”.

آقای مارتین گفت: “اگر آنها بتوانند نوعی ارتباط را در جامعه با مدرسه یا خانواده خود احساس کنند، می توانند پایه خوبی برای تبدیل شدن به مردان جوان خوب داشته باشند.”