Yaradanım

Yaradanım yastayım Araftayım
ای آفریدگارم در ماتم هستم، در برزخم

 belalardayım Yaradanım çok sevdim
در بلایا هستم خالقم خیلی عشق ورزیدم

dertliyim kederdeyim yaradanım
دردمند هستم، غم و غصه دارم ای خالقم
———
Açtım ellerimi durdum …
دستامو باز کردم و ایستادم . . .

divanına, Kavuştur bizi diye
به درگاهت، تا ما رو بهم برسونی

Sana geldim yalvarmaya
واسه این برای التماس به تو اومدم
———-
Onu canımdan çok seviyorum
اون رو از جان خودم بیشتر دوست دارم

Bir başkasını sevemiyorum, beni
کس دیگه رو نمیتونم دوست بدارم، من رو

Unutmadı biliyorum, Yaradanım
فراموش نکرده اینو میدونم ، ای آفریدگارم

Kavuşmamız , senin elinde
به هم رسیدن ما در دست تو هست
———-
Bu yalnızlık içimde bir kabus gibi
این تنهایی در وجود من همانند یک کابوسه

Her akşam oluşunda çıldırtır beni
هر بار که شب میشه من رو دیوونه میکنه

Dökerim gözyaşımı herkesten gizli
اشک چشم خودمو پنهان از هر کس میریزم

Yaradanım kavuşmamız senin elinde
ای آفریدگار من، بهم رسیدنمان دست توعه