متن ترانه دکاموند صد سال
دیدی، بیخودی قول میدی
تو که گل نمیخواستی
پس چرا منو چیدی
میرم آروم و ساکت
تو هم تنها بمون توو اتاقت
تو مراقب گلت نبودی
داره خشک میشه باغت
میدونستی که دیوونه ام
بدونِ تو نمیتونم صد سال
میدونستی و بریدی
گریه هامو ندیدی، صد بار
همه خندمو میبینن
ولی من بریدم دیگه از توو
حس یه ماهیو دارم
که ریخته دیگه ترسش از تور
همه جوره باهات راه اومدم
تو هر حرفی زدی کوتاه اومدم
واسه توئه هر جا اومدم
پاهام نمیکِشید اما اومدم
مگه میشد از این بدتر کنی
بهونه هر شب سر درد تویی
منو باش رو کی حساب میکردم
بی معرفت از همه بدتر تویی
اینکه رفتی یهو همه چیو زدی به هم
همش از بی حسی تو بود نه از بدیِ من
بگو که کی پُرت کرد، یا چی راجع بهم گفت
که باعث شد اینطوری باهات غریبه شم
سرِ تو داغونم و دلیلشو یادت نره
همیشه میبازه اون آدمی که عاشق تره
تو رو ای کاش نمیدیم اصاً
چون نشناختنت از دوریت ساده تره
میدونستی که دیوونه ام
بدونِ تو نمیتونم صد سال
میدونستی و بریدی
گریه هامو ندیدی، صد بار
همه خندمو میبینن
ولی من بریدم دیگه از توو
حس یه ماهیو دارم
که ریخته دیگه ترسش از تور
همه جوره باهات راه اومدم
تو هر حرفی زدی کوتاه اومدم
واسه توئه هر جا اومدم
پاهام نمیکِشید اما اومدم
مگه میشد از این بدتر کنی
بهونه هر شب سر درد تویی
منو باش رو کی حساب میکردم …
همه جوره باهات راه اومدم
تو هر حرفی زدی کوتاه اومدم
واسه توئه هر جا اومدم
پاهام نمیکِشید اما اومدم
مگه میشد از این بدتر کنی
بهونه هر شب سر درد تویی
منو باش رو کی حساب میکردم
بی معرفت از همه بدتر، توییـ
